ประวัติลอตเตอรี่ (ลอตเตอรี่ไทย)

หวยเกิดขึ้นราวปี พ.ศ. 2375 รัชกาลที่ 3 ซึ่งเป็นช่วงขาดแคลน ข้าวยากหมากแพง คนไม่ยอมน้ำเงินออกมาใช้ เอาเงินไปฝังไว้ในดิน ต่อมาได้แก้ปัญหาเรื่องนี้ด้วยการตั้งหวย จึงโปรดเกล้า ฯ ให้พระศรีไชยบาล (จีนหง) ตั้งโรงหวยขึ้นมาตั้งแต่บัดนั้นหวยในยุคแรกจะเล่นอยู่ในกลุ่มชาวจีน เรียกว่า ฮวยหวย (花會) แปลว่า ชุมนุมดอกไม้เพราะ เริ่มแรกเขียนตัวหวยเป็นรูปดอกไม้ ต่อมาจึงเปลี่ยนเป็นชื่อคนจีน โดยทำเป็นแผ่นป้ายเล็กๆ จำนวน 34 ป้าย แล้วเขียนชื่อของผู้มีชื่อเสียงในสมัยโบราณเอาไว้บนแผ่นป้าย ให้แทงว่าจะออกเป็นชื่อของใคร ถ้าทายถูกเจ้ามือจ่าย 30ต่อ1ต่อมาเมื่อการพนันแพร่ระบาดสู่สังคมคนไทย จึงได้มีการออกหวยที่เป็นอักษรไทย ซึ่งใช้ตัวอักษรไทย 36 ตัว จึงมีชื่อเรียกว่า หวย ก ข โดยโรงหวยเป็นของรัฐที่มีเอกชน เป็นผู้ได้รับสัมปทานดำเนินการ นายอากรหวย ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็น ขุนบาล โดยรายได้จากอากรหวยมีเป็นจำนวนมาก และได้กลายเป็นรายได้ที่สำคัญของรัฐ ในรัชสมัยของรัชกาลที่ 5 ได้มีการออกลอตเตอรี่ขึ้นเป็นครั้งแรกเพื่อหารายได้บำรุงการกุศล และได้มีการออกลอตเตอรี่ในวาระพิเศษอีกหลายครั้ง โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อบำรุงสาธารณกุศล จนกระทั่งรัฐบาลภายหลังการเปลี่ยนแปลงการปกครองใน พ.ศ. 2475 ได้ให้มีการออกลอตเตอรี่เป็นประจำและในปี พ.ศ. 2482 ได้มีการจัดตั้งสำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาล ให้มีการออกลอตเตอรี่เป็นประจำการเล่นหวยจึงได้เปลี่ยนมาใช้ เลขท้าย ของลอตเตอรี่ เป็นการออกหวยแทนหวย ก ข แบบเดิม สลากกินแบ่งรัฐบาลเป็นสลากกินแบ่งชนิดหนึ่งในประเทศไทย ผู้ที่จะขายจะต้องได้รับอนุญาต จากสำนักงานสลากกินแบ่งฯปัจจุบันรัฐบาลชุดที่ แล้วออกทุกวันที่ 1 และ 16 ของเดือน